แก่งกระจาน คุณค่าความโดดเด่นอันเป็นสากล

พื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางธรรมชาติ เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2564 ในการประชุมคณะกรรมการ
มรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 44 ในปี พ.ศ. 2564 ซึ่งเป็นการจัดประชุมผ่านระบบทางไกล โดยสาธารณรัฐประชาชนจีนเป็นเจ้าภาพ ซึ่งการประชุมครั้งนี้คณะกรรมการมรดกโลกได้มีมติเห็นชอบร่วมกันให้ขึ้นทะเบียนแหล่งจากทั่วโลกเป็นมรดกโลก รวมทั้งสิ้น 34 แหล่ง เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม 29 แหล่ง และมรดกโลกทางธรรมชาติ 5 แหล่ง ซึ่งแก่งกระจานเป็นแหล่งมรดกทางธรรมชาติในกลุ่มประเทศอาเซียนเพียงแหล่งเดียวที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกในปีนี้ ภายใต้เกณฑ์ข้อที่ 10 (criteria-x) “เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยที่มีความสำคัญสูงสุดสำหรับการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพในถิ่นกำเนิด ซึ่งรวมไปถึงถิ่นที่อาศัยของชนิดพันธุ์พืช และ/หรือพันธุ์สัตว์ที่มีคุณค่าโดดเด่นเชิงวิทยาศาสตร์ หรือเชิงอนุรักษ์ระดับโลก” ซึ่งนับเป็นความสำเร็จของประเทศไทยในการดำเนินการอนุรักษ์กลุ่มป่าแก่งกระจานซึ่งเป็นผืนป่าที่มีความสำคัญสูงสุดตามเกณฑ์มรดกโลกไว้ได้ นับเป็นที่น่ายินดี เป็นความภาคภูมิใจและเกียรติภูมิของประเทศไทย พื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นแหล่งมรดกโลก แห่งที่ 6 ของประเทศไทย และเป็นแหล่งมรดกทางธรรมชาติแห่งที่ 3 ของประเทศไทย

– แก่งกระจาน คุณค่าความโดดเด่นอันเป็นสากล, วารสารธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ปีที่ 10 ฉบับที่ 3 กรกฎาคม-กันยายน 2564