ที่มา: https://www.thairath.co.th/news/foreign/2116530

เมื่อแยกจากกันเป็นเวลานาน 1,000 ปี ซึ่งแม้จะเหลือเพียงซากโครงกระดูก แต่ในที่สุด 2 นักรบชาวไวกิ้งจากครอบครัวเดียวกันก็ได้กลับมาพบกันอีกครั้งที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติเดนมาร์ก อันเป็นผลมาจากการวิเคราะห์ดีเอ็นเอที่ช่วยให้ความกระจ่างเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของชาวไวกิ้งทั่วทวีปยุโรป การทำแผนที่สารพันธุกรรมหรือดีเอ็นเอของโครงกระดูกจากยุคไวกิ้ง ช่วงศตวรรษที่ 8-12 ทำให้เจนเน็ตต์ วาร์เบิร์ก นักโบราณคดีของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติเดนมาร์กตรวจสอบพบโดยบังเอิญว่าโครงกระดูกชาวไวกิ้งคู่หนึ่งมีความเกี่ยวข้องกัน ชาวไวกิ้งคนหนึ่งเสียชีวิตในอังกฤษตอนอายุ 20 ปีในศตวรรษที่ 11 จากอาการบาดเจ็บที่ศีรษะ เขาถูกฝังอยู่ในหลุมศพขนาดใหญ่ในออกซ์ฟอร์ด ส่วนอีกคนลาโลกไปในวัย 50 ปีที่ประเทศเดนมาร์ก โครงกระดูกของเขามีร่องรอยการกระแทกที่บ่งบอกว่าเขาเข้าร่วมในการสู้รบ นับเป็นเรื่องยากมากที่จะพบโครงกระดูกที่มีความข้องเกี่ยวกัน อย่างไรก็ตาม แม้ว่านักรบไวกิ้งผู้วายชนม์ทั้งคู่จะได้รับการยืนยันว่าเป็นญาติกัน แต่ยังไม่อาจระบุความเชื่อมโยงที่แน่ชัดของพวกเขา ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจเป็นพี่น้องกัน หรือเป็นปู่หรือตากับหลานชาย หรือเป็นลุงหรืออากับหลานชาย ทว่าก็เป็นเรื่องยากมากที่จะบอกได้ว่าพวกเขาอาศัยอยู่ในยุคเดียวกันหรือต่างกัน เพราะไม่มีข้อมูลใดๆ จากหลุมศพที่จะระบุวันเวลาได้อย่างแม่นยำ ดังนั้นการประมาณการจึงมีระยะขอบ 50 ปีบวกหรือลบ