กว่าจะเป็นทีมนักอนุรักษ์นกเงือกแห่งเขาใหญ่

นกเงือกเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศและมีความสำคัญอย่างยิ่ง นกเงือกเป็นสัตว์ที่ “ปิดทองหลังพระ” เนื่องจากพฤติกรรมกินผลไม้สุกของนกเงือก แล้วนำพาเมล็ดทิ้งกระจายไปตามพื้นที่ที่บินผ่าน ทำให้เมล็ดมีโอกาสงอกงามเติบโตเป็นต้นไม้ของผืนป่าและเป็นแหล่งอาหารให้กับสัตว์มากมาย ซึ่งช่วยสร้างสมดุลของระบบนิเวศและความหลากหลายทางชีวภาพที่อุดมสมบูรณ์ นกเงือกจึงนับเป็นสัตว์ที่เสมือนตัวชี้วัดบ่งบอกถึงความสมบูรณ์ของป่า
กองบรรณาธิการ

การประกาศให้พื้นที่กลุ่มป่าดงพญาเย็น-เขาใหญ่ เป็นพื้นที่มรดกโลก เป็นแรงผลักดันให้มีการอนุรักษ์และการจัดการสัตว์ป่าเป็นมาตรฐานเดียวกัน ทำให้โดยรวมใีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่ค่อนข้างเป็นประโยชน์ในการดูแลสัตว์ขนาดใหญ่มากกว่า อย่างไรก็ตาม การยกระดับพื้นที่ให้เป็นมรดกโลกทำให้มีนักท่องเที่ยวมามากขึ้น อาจรบกวน มีผลกระทบกัับสัตว์ป่ามากขึ้น ดังนี้นจึงควรจัดแบ่งพื้นที่ (Zonning) ให้ชัดเจน สำหรับพื้นที่บริหการ พื้นที่อนุรักษ์ การบริหารจัดการขยะ ปัจจุบันจำนวนรีสอร์ตในพื้นที่เขาใหญ่เพิ่มมากขึ้น นับเป็นข้อดีต่องานอนุรักษ์ เพราะนักท่องเที่ยวไม่จำเป็นต้แงเข้ามาพักในพื้นที่อุทยานแห่งชาติ จึงช่วยลดผลกระทบต่อสัตว์ป่า
ผศ.ดรวิจักขณ์ ฉิมโฉม
เลขาธิการมูลนิธิศึกษาวิจัยนกเงือก

ถ้านกเงือกหายไป จะมีผลกระทบเป็นลูกโซ่กับการเพิ่มต้นไม้ในป่า การปลูกป่า แม้กระทั่งถ้าหมี ผึ้ง ชันโรง นกหัวขวานหายไป นกเงือกก็หายไปด้วย การหายไปของนกเงือกจะส่งผลกระทบต่อความสมดุลของระบบนิเวศ
คุณพิทยา ช่วยเหลือ
มูลนิธิศึกษาวิจัยนกเงือก