ที่มา: https://tna.mcot.net/world-783858

ศาสตราจารย์วิลเลียม เฉิน ผู้อำนวยการโครงการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอาหารของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีนันยางเผยว่า กระบวนการดังกล่าวใช้วิธีสกัดผงเซลลูโลส ซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักของผนังเซลล์พืช จากเปลือกทุเรียนที่ถูกหั่น และนำไปตากแห้ง แล้วนำมาผสมกับสารกลีเซอรอล ขั้นตอนนี้จะทำให้ได้ไฮโดร
เจลนิ่ม เพื่อนำมาใส่ในผ้าพันแผล ชาวสิงคโปร์กินทุเรียนปีละ 12 ล้านลูก เมื่อทุกคนกินเนื้อทุเรียนหมดก็ทำให้เกิดการทิ้ง หรือเผาเมล็ดและเปลือกทุเรียนจำนวนมากที่ก่อให้เกิดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม ศาสตราจารย์เฉินยังระบุเพิ่มเติมว่า เทคโนโลยีดังกล่าวยังนำมาใช้เปลี่ยนขยะอาหารอื่น ๆ เช่น ถั่วเหลือง และธัญพืช ให้เป็นไฮโดรเจลได้เช่นกัน ซึ่งเป็นวิธีช่วยลดขยะอาหารในประเทศ นอกจากนี้ เมื่อเทียบกับผ้าพันแผลแบบดั้งเดิม ผ้าพันแผลแบบออร์กาโนไฮโดรเจล (Organohydrogel) จะช่วยรักษาความชื้น และความเย็นของบริเวณบาดแผลได้ดีกว่า ซึ่งจะทำให้บาดแผลหายได้ไวขึ้น คณะนักวิจัยของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีนันยางระบุว่า การนำวัสดุเหลือใช้ และยีสต์มาผลิตผ้าพันแผลต้านเชื้อแบคทีเรียนั้นคุ้มค่ากว่าการผลิตผ้าพันแผลด้วยวิธีดั้งเดิมที่ต้องใช้สารประกอบโลหะราคาสูง เช่น ไอออนเงิน หรือไอออนทองแดง  ส่วนผู้ค้าส่งทุเรียนชาวสิงคโปร์รายหนึ่งกล่าวว่า เขาต้องผ่าทุเรียนมากกว่าวันละ 30 ลังในช่วงฤดูกาลทุเรียน หรือมากถึงวันละ 1,800 กก. และมองว่าการนำส่วนต่าง ๆ ของผลไม้ที่ถูกทิ้งมาพัฒนาเป็นเจลต้านเชื้อแบคทีเรียถือเป็นนวัตกรรมที่ยั่งยืน