20 ตุลาคม 2563 หนังปลา เทคนิครักษาสัตว์ป่าในประเทศบราซิลที่โดนไฟป่า

ที่มา:

https://www.bbc.com/thai/international-54603999

วิธีการรักษาสัตว์ป่าที่ได้รับบาดเจ็บจากเหตุไฟป่าครั้งรุนแรงที่สุดในรอบหลายทศวรรษที่แพนทานัล ซึ่งเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่ใหญ่ที่สุดในโลกและกินพื้นที่ตั้งแต่ประเทศบราซิลไปจนถึงโบลิเวีย และปารากวัย ไฟป่าได้ทำลายพื้นที่ถึงร้อยละ ๒๗ ของพื้นที่ชุ่มน้ำซึ่งมีความหลากหลายทางชีวภาพที่สุดในโลกแห่งนี้ นอกจากนี้ แพนทานัลยังมีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอาศัยหนาแน่นที่สุดในโลก ทั้งเสือจากัวร์ ตัวกินมด สมเสร็จ ซึ่งได้รับผลกระทบอย่างมากจากไฟป่า

หนังปลาทิลาเพีย ซึ่งเป็นปลาน้ำจืดถูกนำไปใช้รักษาลูกกวางหนึ่งตัว สมเสร็จสองตัว ลูกสมเสร็จหนึ่งตัว ตัวกินมดหนึ่งตัว และงูอนาคอนดา นำไปรักษานกกระสาจาบิรู ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของแพนทานัลต่อไป “หนังปลาทิลาเพียมีชั้นของคอลลาเจนหนามาก ทำหน้าที่สำคัญในการรักษาแผลจากการเผาไหม้” เฟลิปเป รอชชา กล่าว เขาเป็นนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยรัฐเซอารา ซึ่งเป็นที่พัฒนาเทคนิคการรักษานี้

ฟาร์มเลี้ยงปลาต่างๆ ซึ่งปกติจะไม่ใช้หนังปลาอยู่แล้ว เป็นคนเอาหนังปลามาให้ โดยนักวิจัยจะเอาไปตากแห้ง ทำความสะอาด และเก็บไว้ในอุณหภูมิห้อง หนังปลาเป็นเหมือนการรักษาแผลโดยระบบร่างกายเอง ช่วยให้อาการดีเร็วขึ้น นักวิจัยใช้เทคนิคนี้รักษาเหยื่อไฟไหม้ในโรงพยาบาลมาตั้งแต่ปี ค.ศ. ๒๐๑๕ แล้ว เมื่อเดือน ส.ค. มหาวิทยาลัยรัฐเซอาราส่งหนังปลา ๔๐,๐๐๐ ตารางเซ็นติเมตร ไปประเทศเลบานอนเพื่อช่วยเหลือเหยื่อจากเหตุระเบิดที่กรุงเบรุตซึ่งทำให้มีผู้เสียชีวิต ๒๐๓ ราย และได้รับบาดเจ็บหลายพันคน พวกเขายังร่วมมือกับมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เดวิส ช่วยรักษาหมีที่ได้รับบาดเจ็บจากเหตุไฟป่าที่แคลิฟอร์เนียเมื่อปี ค.ศ. ๒๐๑๘ ด้วย รอชชาและเพื่อนร่วมงานของเขารู้สึกสะเทือนใจที่เห็นสัตว์ป่าต้องทุกข์ทรมานจากแผลไฟไหม้ จึงเริ่มติดต่อกับองค์กรไม่แสวงผลกำไรเพื่อสัตว์ป่า Ampara และโรงพยาบาลสัตว์แห่งมหาวิทยาลัยรัฐมาโต กรอสโซ ที่เมืองกูยาบา และเริ่มสอนเทคนิคนี้ให้เจ้าหน้าที่ที่โรงพยาบาล รอชชาบอกว่าดีใจมากที่ได้เห็นสัตว์หลายตัวกลับมาหายดี โดยปกติแล้ว สัตวแพทย์จะใช้ครีมทาแผลและต้องวางยาสลบสัตว์ทุกวันขณะเปลี่ยนผ้าพันแผล

“แต่ด้วยหนังปลาทิลาเพีย เราลดต้นทุนการต้องเปลี่ยนผ้าทำแผลทุกวันไปได้ ทำให้สัตว์เจ็บน้อยลง อาศัยแรงงานของเจ้าหน้าที่น้อยลงด้วย” รอชชากล่าว

หนังปลาจะติดแน่นกับแผลไฟไหม้ ทำให้แผลทั้งชื้นและไม่โดนเชื้อโรคด้วย หลังจากแนบแผลด้วยหนังปลาไม่นาน ส่วนที่เป็นสีขาวของหนังปลา ซึ่งเต็มไปด้วยคอลลาเจน จะติดกับตัวแผล ส่วนหนังปลาที่เป็นสีเข้มจะหลุดออกไป และผิวหนังของสัตว์ก็จะกลับไปมีรูปลักษณ์เช่นเดิม สัตว์ตัวแรกที่ได้รับการรักษาด้วยหนังปลาคือลูกกวางตัวหนึ่ง ต่อด้วยสมเสร็จสองตัว และลูกสมเสร็จอีกหนึ่งตัว รอชชาเล่าว่าสมเสร็จตัวหนึ่งได้รับบาดเจ็บมาก และไม่ยอมกินข้าว หรือเล่นน้ำ แต่หลังจากใช้หนังปลาแนบที่แผล วันถัดมา สมเสร็จตัวนั้นก็ลงไปเล่นน้ำ

“มันวิ่งขึ้นมาจากน้ำแล้วก็ลงไปใหม่ แม้ว่าเราไม่สามารถเห็นกระบวนการรักษาแผลได้ เราเห็นความเปลี่ยนแปลงได้จากพฤติกรรมของมัน” ส่วนที่จะเตรียมรักษาต่อไปเป็นตัวกินมดและงูอนาคอนดาซึ่งผิวได้รับบาดเจ็บมากจนเห็นเนื้อข้างใน รอชชาบอกว่า การได้ช่วยเหลือสัตว์ทำให้รู้สึกพอใจมาก

“เรามีความสุขและตื่นเต้นที่ได้ช่วยเหลือขณะที่ประเทศกำลังเผชิญความเศร้าโศกนี้” ข้อมูลทางการชี้ว่าแพนทานัลกำลังเผชิญภัยแล้งที่ร้ายแรงที่สุดในรอบ ๖๐ ปี ซึ่งเป็นปัจจัยที่ทำให้ไฟป่ามีความรุนแรงมากขึ้น

ผู้เชี่ยวชาญบอกอีกว่า การกระทำของมนุษย์ก็เป็นส่วนหนึ่งทำให้เกิดไฟป่า กลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมต่างวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลของประธานาธิบดีชาอีร์ โบลโซนาโร ของบราซิล และผู้บริหารรัฐต่างๆ ในประเทศบราซิลเข้าจัดการกับปัญหาช้าไป